Geslaagd

Afgelopen week een paar dagen met Marit naar Frankrijk geweest.
Ze moest een niveautest doen voor de toelating op school.
Of ze misschien een jaar terug 'gezet' zou worden i.v.m. de taalachterstand.
En hoe ze het doet met Wiskunde en Engels.
Eerst hadden we een gesprek met 2 leraren Frans (voor niet-fransen), een studiebegeleidster en een sociaal-pedagogisch werkster.
Daarna moest ze een rekentoets maken ( in nederlands vertaald, nog in het 'gulden'-tijdperk......), een stuk franse tekst lezen en een begrijpend-lezen test doen.
Na afloop werd alles met ons doorgenomen en het resultaat: GESLAAGD!!
Ze mag instromen in de klas waar ze thuishoort en hoeft dus geen jaar extra te doen!
Ze krijgt bijles voor Frans, daar komt iemand speciaal voor naar school!
Ik ben trots op haar!
De overige dagen hebben we lekker genoten van het zijn waar we zo graag zijn.
Nu weer even in Nederland, nog een paar weekjes, dan voor de laatste keer 'op vakantie' naar Frankrijk...........

Ons franse avontuur

Lieve allemaal,

Na veel wikken en wegen gaat het er dan toch van komen:
Wij gaan verhuizen naar Frankrijk!!
Vanaf augustus gaan wij ons proberen te settelen in de Lot.
We hebben daar al een aantal jaren een huis en de vakanties daar zijn altijd te kort.......
Daarom gaan we er nu naartoe verhuizen.
Wie zijn wij???
Paul, Anita, Charlotte, Marit en Thomas.
Wij zijn een samengesteld gezin en daarom lijkt het soms misschien wat ingewikkeld.
Maar zelf zijn we er na 9 jaar wel aangewend.
Charlotte (15) is de dochter van Paul en Marit(13) en Thomas(10) zijn 'mijn' kinderen.
In het begin ga ik alleen met Marit en Thomas.
Paul heeft hier in NL een eigen zaak en we willen niet alles op het spel zetten.
Hij zal in het begin regelmatig de weekenden naar France komen en de schoolvakanties kom ik met de kids naar NL.
Als het met de kinderen goed gaat op school en we niet al teveel last van heimwee krijgen(denk het niet hoor, maar je weet het maar nooit.....) dan gaan we verdere plannen maken voor de toekomst.
Blijkt het toch niet zo ideaal te zijn als we dromen, dan komen we terug en houden we het huis voorlopig als vakantiehuis totdat de kinderen op eigen benen kunnen staan.
Dan kunnen we het later altijd nog eens proberen........
Ik heb mijn baan als medewerkster van de Huisartsenpost inmiddels opgezegd.
Het geeft een rustig gevoel dat het nu definitief is!
De kinderen wennen ook al aardig aan het idee.
Ze zijn allebei al op hun nieuwe school geweest in Frankrijk.
De taal zal in het begin best lastig zijn, maar volgens de onderwijzers is dat binnen een half jaar behoorlijk bijgespijkerd.
Hopelijk lukt het mij ook om de taal snel verder te leren.........

Tot zover mijn eerste bericht, ik zal proberen regelmatig een update te plaatsen.
En ik hoop dat het me straks ook lukt om foto's te plaatsen, maar moet het nog leren........
Liefs, Anita